Fortuna Sittard tussen hoop en vrees: 3-3

Sja. Wie het weet mag het zeggen. Wat moeten we nu met dit resultaat van 3-3? Wat moeten we eigenlijk nu denken van dit Fortuna Sittard? Gevoelsmatig was het gelijkspel na de 0-3 een topprestatie. Niemand die het immers meer verwacht had. Maar de pijn zit helaas dieper. Steeds slecht starten, te weinig power in de groep, verdedigend onacceptabel zwak en na 1/3 van de competitie met vrijwel alle zwakke tegenstander al gehad te hebben, hebben we 3 schamele puntjes. We zitten op het schema om op 10 punten te eindigen wat 100% zeker degradatie betekent. Dat is de echte realiteit….

Goed. De dag begon an sich prima. De Fortunahome crew vulde in de middag al Café de Gats en de meningen over Veendam waren duidelijk: winnen en het liefste op een vernederende wijze. Rond de klok van 19.00 ging het richting stadion “waar de lampen al aan waren gegaan”. De publieke belangstelling viel tegen, of beter gezegd, was reëel. Het publiek betaalt immers bijna het dubbele van een bioscoop bezoek, terwijl je in de bios een happy end gegarandeerd hebt en bij ons sterft altijd de hoofdrol speler: Fortuna Sittard. Neen, het is dan ook helemaal niet gek dat het publiek massaal wegblijft. De aanwezigen die er zaterdagavond zaten zijn dan ook geen bezoekers of publiek.. dat zijn supporters, echte supporters!

Maar ook deze echte supporters moesten eens flink slikken toen na een dikke 5 minuten veendam spits Loohuis tussen 4 verdedigers ongehinderd inde verre hoek kon inkoppen. Een euvel dat we de laatste wedstrijden vaker hebben gezien. Onze verdedigers zijn in de persoonlijke duels veel te zwak. Met name de linkerflank werd diverse malen overlopen. Dadda is verdedigend een ramp en Kotbani heeft te weinig power om onder druk duels te winnen. Het was dan ook niet vreemd dat de tweede en derde goal via onze zwakke linkerflank werden opgezet. Hier moet echt wat aan gedaan worden!

De sfeer in en rondom het stadion was vergelijkbaar met een begrafenis. Extra politiebusjes werden dan ook al voor alle zekerheid naar de hoofdingang gereden. Niettemin geloofde een handjevol supporters nog in een goed resultaat. De omslag kwam na het wonderschone doelpunt van Mo Riyani. Een speler die positief opviel door zijn snelheid, zijn duelkracht, durf en goed voetbal. Mede door zijn inzet, zowel naar voren als naar achteren en zijn wonderschone doelpunt deed hij een gooi naar de Man of the match titel. Een nadere kandidaat hiervoor is ons ander jeugdig talentje. Schroyen. Dit keer hield hij de rechterflank naar behoren (wel) toe en was hij van veel toegevoegde waarde in aanvallend opzicht. De droomgoal van de 3-2 was daarbij natuurlijk het hoogtepunt. De bal kon er eigenlijk niet in, het gat was namelijk te klein en de keeper stond al klaar in de hoek. Maar het schot was zo hard dat de ietwat traag reagerende Veendam keeper de bal alleen maar heeft gehoord: 3-2 en warempel hoop op meer. Bij de volgende aanval ging de bal onderkant lat er weer uit en in de daaruit volgende scrimmage ontbeerde Fortuna enig geluk. Net toen het weer “net niet” leek te gaan worden liet de echte Man of the match zijn waarde (onopvallend) zien. Hofstede is de naam. In de omschakeling is hij niet altijd even snel, maar de middenvelder was er constant om zijn team te helpen, verdeelde het spel, ondersteunde de aanval net zoveel als de verdediging en gebruikte met name zijn hersens. Onze “sint-bernard” Hofstede gelukte het om zijn tegenstander uit te schakelen door hem twee gele kaarten “te bezorgen”. Daarmee kantelde de wedstrijd en kon mede hierdoor het gelijkspel worden binnen gesleept. Een prachtig gevoel overigens.

Resteert de openingsvraag wat we hier nu eigenlijk mee moeten en het antwoord is volgens mij simpel: de stand liegt niet.

Webmaster Kiprich

( meer wedstrijdfotos, klik hier)