Het Maurits Stadion

Het Mauritsstadion was een Nederlands voetbalstadion in Geleen. In het stadion in de wijk Lutterade werd achtereenvolgens gespeeld door de voetbalvereniging Maurits, profclub Fortuna ’54 en fusieclub FSC. Het Mauritsstadion werd kort na de Tweede Wereldoorlog gebouwd. Op 10 september 1947 werd de eerste steen gelegd. De bouwkosten waren relatief laag, mede dankzij de medewerking van werknemers van Staatsmijn Maurits en leden van de club. Ook werd gebruik gemaakt van oud bouwmateriaal dat onder andere afkomstig was van het oude terrein van Maurits.

Op 14 augustus 1949 werd de opening verricht door Hans Hopster, de vicevoorzitter van de KNVB. Hierna speelden Maurits en het Belgische RFC Liégeois de openingswedstrijd. De club werd in 1950 afdelingskampioen, waardoor het met vijf andere afdelingskampioenen mocht deelnemen aan de competitie om het landskampioenschap. Het eindigde hierin als derde. Maurits degradeerde in 1954 uit de Eerste klasse. Het sloot vervolgens een contract met het door bouwondernemer Egidius Joosten opgerichte Fortuna ’54 voor gezamenlijk gebruik van het Mauritsstadion. Omdat Fortuna ’54 uitkwam in de profcompetitie van de NBVB, die niet geaccepteerd werd door de KNVB, werden als straf voor de samenwerking alle elftallen van Maurits uit de competitie genomen. Nadat de KNVB en de NBVB in november 1954 met elkaar overeenkwamen om samen één landelijke profcompetitie te organiseren, trad Fortuna ’54 toe tot deze competitie en kwam Maurits voortaan uit op het hoogste amateurniveau. In 1958 ging Maurits op in Fortuna.

Het stadion was inmiddels uitgebreid van circa 21.000 toeschouwers bij de opening naar een capaciteit van 27.000. Voor wedstrijden in de competitie, maar ook voor de vele vriendschappelijke matches die Fortuna tegen gerenommeerde buitenlandse tegenstanders speelde, stroomde het stadion geregeld vol. Fortuna speelde mee in de top van de Nederlandse Eredivisie en eindigde tussen 1956 en 1959 op respectievelijk een tweede, vierde en derde plaats. In de jaren zestig werden de sportieve resultaten echter minder en in 1968 degradeerde Fortuna. Na fusie met het eveneens gedegradeerde Sittardia mocht het nieuw gevormde FSC (Fortuna Sittardia Combinatie) toch in de Eredivisie blijven. De thuisduels werden vanaf dat jaar afwisselend in het Mauritsstadion en stadion De Baandert in Sittard gespeeld.

De toeschouwersaantallen in het Mauritsstadion waren echter sterk afgenomen en in maart 1970 werd besloten dat FSC vanaf het nieuwe seizoen enkel nog in De Baandert zou spelen. De laatste wedstrijd, op 16 mei 1970 tegen HVC, werd gespeeld voor slechts 750 toeschouwers. Hierna kwam het stadion zonder vaste bespeler te zitten. In 1971 ging de hoofdtribune door een brand verloren. In de jaren tachtig werd het Mauritsstadion afgebroken om plaats te maken voor woningen en het Fortunapark. Stenen van het stadion zijn verwerkt in trappen en verhogingen in het park. Aan de Henri Hermanslaan, op de plek waar de toegangspoort was, staat tegenwoordig een monument met onder andere de eerste steen van het oude stadion.

Mede dank aan http://www.fortuna54.com waarvan we deels bovenstaande foto’s van hebben overgenomen!