Vrijdag, 21 maart 2008

Piep, piep, piep, piep: klokslag 07.00 uur gaat de wekker in huize Linford. Het is vrijdagmorgen 21 maart 2008 en fris en monter springt ondergetekende uit zijn nestje. Het Paasweekend staat voor de deur maar dit mag uiteraard geen reden zijn om zo extreem vroeg op te staan. De Paashaas en haar eitjes wordt dit jaar dan ook ingeruild voor een weekend vol bier, voetbal en lange busreizen.Denkt u nu na dit lezen, dat een tochtje met 32 andere mannen nu ook echt iets voor jou is dan neem gerust contact op met één van de webmasters van deze pagina. Voor € 250,- krijgt u een aantal onvergetelijke dagen. Een weekend waarin voetbal centraal staat zoals het beleefd hoort te worden: een mannensport, veel bier, maar bovenal gezellig en onvergetelijk mooi!

Volgend jaar zijn we dan ook weer gewoon van de partij.

Het jaarlijkse FortunaHome uitstapje naar Engeland staat op de agenda en een ieder volger van onze pagina weet wat dit betekent: slapeloze nachten, vieze wc’s, teveel alcohol en slecht eten. De droom dus van elke rechtaardige voetbalfanaat. Nog effe de laatste keer fatsoenlijk douchen en dan kan de show beginnen. Om 08.00 uur volgt een teleurstelling, een Fortunafanaat heeft op donderdagavond te horen gekregen dat zijn verlof van de zondag plots is ingetrokken. Dit betekent dus inderdaad dat deze jongeman de reis naar Birmingham moet laten voor wat het is en dat in de bus plots 2 plekjes vrij zijn gekomen. Twee? Ja, want ook onze dikke vriend uit den Bosch belde een aantal uren ervoor reeds af.

Niet getreurd, want meer plek in een bus vol met gekken zou best wel eens positief kunnen uitpakken. Plek voor de kratten bier, je tas of gewoon heel even ruimte om effe door de bus te lopen en in contact te komen met gelijkgezinden.

Om 08.00 wordt de plaatselijke Albert Heyn 6 kratten Jupiler lichter. Omdat we zo een goede klanten zijn krijgen we er een kratje Murphys als ‘geschenk’ erbij. Het gesleep naar het station is reeds een bezienswaardigheid op zich. 8 Fortuna fans volgeladen met bier en wat kleren scharen zich richting centraal station. Onze Sokkenverkoper volgt op gepaste afstand met 40 blikken halve liters bier. Hij heeft duidelijk moeite om zijn 3 tassen met bier en kleren mee te slepen. Het weekend kent een gepast begin als plots een tas van Sokkie (vol met bier) openscheurt. Haha, pak dan ook een doos ofzo. Ook Sokkie meldt zich echter ruim op tijd op het juiste platform en onze trip wordt ingezet naar station Eindhoven alwaar we ons rond de klok van 10.00 uur dienen te melden.

Kilometers verderop en reeds uren eerder is er ergens in het Groningse dan al een bus vertrokken met hierin Aston Villa liefhebbers. In deze bus een hoog FC Groningen gehalte echter er worden ook wat fans gespot van Ajax, Heerenveen, ADO Den Haag, FC Zwolle en GA Eagles. Allen hebben één hetzelfde doel: Aston Villa-Sunderland. Een wedstrijd die op zaterdag 22 maart 2008 op de agenda staat. Ons einddoel dan ook Birmingham.

Om 10.00 uur meldt een bus met Tukkers zich op het station van Eindhoven. We zien vele bekende gezichten. Nee, niet alleen omdat de aanwezigen dezelfde zatte blik in hun ogen hebben als onszelf (het bier in de trein vond gretig haar weg), maar veelal omdat we veel supporters herkennen die we in eerdere jaren reeds de hand hebben mogen schudden.

Als we de bus ingaan zijn we aangenaam verrast dat beide kaarttafels achterin de bus vrijgehouden zijn voor de Fortuna groep. Uiteindelijk zijn we met 32 fans (lads only) die het walhalla van het voetbal gaan bezoeken. Als verwacht is de wc in de bus reeds volgepist. Sterker nog, het wc papier is al bijna op en iemand heeft volgens mij over de rand geplast 🙂

Het weekend is officieel ingezet en dat moet uiteraard gevierd worden. Onze DJ in de bus zet al snel wat Limburgse meezingers in en de kratten Jupiler verdwijnen als sneeuw voor de zon. De tocht naar Engeland wordt ingezet via België en Frankrijk alwaar we de kanaaltunnel onveilig kunnen maken. Zodra de busdeuren opengaan, binnen de minuut het brandalarm en de hulptroepen die komen kijken wat er in hemelsnaam aan de hand is. Het blijft een aangenaam gezicht om de verantwoordelijkheden in het Frans uit te zien leggen dat er gewoon wat rook uit de bus ontsnapt omdat er nogal flink in is gerookt. Onze chauffeur heeft de moed op een rustig heenreisje dan inmiddels al opgegeven. De man weet als geen ander dat hij zich beter maar niet moet bemoeien met andermans zaken.

De overtocht onder de zee verloopt spoedig en snel en snel bereiken we Engels grondgebied. Het linksrijden went snel, iets wat we niet kunnen zeggen van het Engels eten. Na een half uur in Engeland te hebben gereden stoppen we namelijk bij een plaatselijke Wimpy’s. De Wimpy Burgers zijn niet alleen asociaal duur, ze blijken ook nog eens verdomd klein en zwart aangebrand te zijn. Elk jaar valt het weer tegen. Hoe kunnen deze mensen nog leven?

The famous English kitchen bestaat uit een ontbijt (later hierover meer), Guinness (zwaar bier met veel voedingswaardes) en een aangebrande hamburger. Als de maag het aankan is er nog plaats voor Fish and Chips.

De meeste busgangers doet het echter niks. Na plusminus 5 a 10 liter bier in de maag te hebben verorberd smaakt eigenlijk alles wel en dus ook een Wimpy’s. Uren later wordt dan eindelijk Birmingham bereikt alwaar we in een voorstandje twee hotels hebben afgehuurd. De klok geeft dan ongeveer 21.00 uur aan en de meesten zijn dan ook 16 uur onderweg. Je zou een dooie boel verwachten, kleine oogjes. Niest is minder waar want nadat de hotelkamer is ingericht stroomt de bar in ons hotel als nel vol met Nederlanders die tot de conclusie komen dat de zomer 2009 een zeer aangename zal worden voor het oog. De Engelsen lopen namelijk altijd een jaar voor in de mode, en de laag uitgesneden broeken van de vaak jonge dames vonden aangenaam bekijks.

Voor uw webmaster eindigde de avond bijtijds. Rond de klok van 01.00 uur werd de hotelkamer opgezocht voor een rusteloze nacht. Het vele bier had dan toch zijn natuurlijke uitwerking. Heerlijk, mijn eerste koppijn.

Anderen zochten de sfeer op van de vele kroegen in Tamworth en zo bleek later gingen er ook wat jongens de gezelligheid opzoeken van de plaatselijke tietenbar.

Zaterdag, 22 maart 2008

De verhalen bij het ontbijt op zaterdagochtend gingen dan ook over bier, tieten en uiteraard over voetbal. Het was matchday en Aston Villa speelde om 15.00 uur zijn thuiswedstrijd tegen het laaggeplaatste Sunderland. De verwachtingen dan ook dat de thuisploeg wel eens gemakkelijk zou kunnen winnen van de in het rood en wit gestoken uitploeg. In Sittard weten we echter als geen ander te anticiperen op hooggespannen verwachtingen en vooraleer de worstjes, het eitje, de witte bonen in tomatensaus, de 2 sneetjes brood gedompeld in vet en een gepelde tomaat werden verorberd dan ook reeds de gedachte dat het wel eens een heel vervelende voetbalmiddag zou kunnen worden. Althans vervelend? Eerlijk gezegd maakt het me niet zoveel uit of Villa wint of verliest. De ambiance, de saamhorigheid en de gezelligheid in de kroeg zijn ingrediënten wat het Engelse voetbal zo leuk maken.

Na het ontbijt dan toch heel even nog de stad in. Op de plaatselijke markt een gretige aftrek van nepjassen van Stone Island. Nep? ja, dat moet wel want voor slechts 30 pond (plusminus 42 euro) heb je in Nederland nog geen ritssluiting. Uiteraard ook de tocht naar de plaatselijke slijterij want vooruitdenkende aan zondag (de terugreis) uiteraard de behoefte om weer massaal bier in te slaan bij de groep Nederlanders.

Even ging de gedachte uit naar Fortuna Sittard die vrijdag verloren van BV Veendam. Een treurig gevoel maakte me, de versgetapte Guinness om 11.00 ‘s morgens maakte echter het leven plots weer bijzonder aangenaam. De vieze smaak van de flesjes Duitse Lager, welke we bij het ontbijt nuttigden, verdwenen en de trip werd ingezet naar Birmingham!

De afstand tussen ons hotel en Villa Park amper een half uur en met nog ruim 3 uur te gaan tot aanvang van de pot konden we naar hartenlust de fanshop en de plaatselijke cafés bezoeken. Jong of oud, klein, groot of dik (Big is Beautifull), de Engelsen weten wel hoe men naar een wedstrijd kan toeleven. Al liederend zingende je laten vollopen in een pub. Walhalla!

En dan toch de eerste smet op deze verder fantastische middag. Groningen fan en medeorganisator Poll wordt uit het zicht van de groep Nederlanders van de WC geplukt door enkele Villa hooligans en wordt buiten op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt dat Villa niet blij was met de aanval van Groningen op Aston Villa een 2 jaar geleden. Een openstaande hooliganrekening en de altijd vriendelijk lachende Polletje dient een aantal tikken te verwerken. Ook in Engeland geldt de regel dat niet altijd de juiste personen worden teruggepakt, want juist onze organisator Poll stond erop dat de laatste twee Villajaren niemand van de FC Groningen hools die de Villa groep twee jaar geleden aanvielen, mee zouden reizen.

Reis je godverdomme 4 landen door, wordt je op je pens geslagen door eigen supporters. Haha, zo bekeken is het eigenlijk ook wel grappig en de verwondingen bleken minimaal. Vooral de schrik overheerste voor een seconde of wat en de boosheid van deze laffe uitgedachte actie. De sfeer in onze groep bleef gelukkig relatief rustig en al snel werden de glazen weer gevuld en werd de zoektocht naar betreffende Villa hools gestopt. Incidenten horen er nu éénmaal bij, het is niet anders.

Ondertussen was het wel langzaam tijd om ons te begeven naar het hartje van het heiligdom: Villa Park. Een indrukwekkend mooi stadion dat uiteraard weer was uitverkocht. Dit betekent dus in praktijk dat er 42.640 toeschouwers aanwezig waren die aanwezig waren bij deze wedstrijd.

Vooraleer het stadion te betreden werpen we in een programma boekje snel een blik op de opstelling:

Carson

Gardner – Knight – Laursen – Bouma

Maloney – Reo Coker – Barry – Young

Agboniahor – Carew

Bekendste namen uiteraard Carson, Bouma en Carew. Deze laatste nekte Feyenoord ooit in de UEFA Cup, Bouma behoeft geen introductie als ex-Fortunees en Carson is uiteraard de keeper die er persoonlijk voor zorgde dat Engeland zich niet heeft geplaats voor het Europees Kampioenschap. Zijn flaters in de beslissende thuiswedstrijd tegen Kroatië bleken uiteindelijk dodelijk.

Bij onze tegenstander herkennen we geen enkele bekende naam. Vergeeft u mijn gebrek aan voetbalkennis. Voor u dan toch de opstelling van Sunderland.

Gordon

Collins – Norworthy – Evans – Bardsley

Reid – Richardson – Whitehead – Edwards

Murphy – O Donovan

Nou ja niemand, een 2 ^de look op het opstellingsformulier levert toch wel wat bekende namen op. Reid en Murphy bijvoorbeeld. Anyway, de focus gericht op de wedstrijd en natuurlijk met name op Nederlands international Wilfred Bouma. Hoe is de vorm?

Nu kennen we Bouma als een luie speler. Tenminste, zo speelde hij bij Fortuna Sittard altijd. Andere kenners (kuch, kuch) noemde Bouma altijd een slimme speler. Hetzelfde resultaat overigens, de speler liep en loopt tot op heden namelijk geen meter teveel. Hij blijft keurig in positie, maakt geen onnodige fouten en schakelt waar nodig zijn tegenstander uit. Waar Bouma zich bij het Nederlands elftal ook nog wel eens bemoeit met aanvallende taken, kwam dat in de wedstrijd tegen Sunderland niet uit de verf, Sowieso maakte Aston Villa een ongeïnspireerde indruk. Middenvelder Young bijvoorbeeld speelde echt dramatisch. Alleen zijn corners bleken bij tijd en wijle dreigend, elke andere actie simpelweg dramatisch. De thuisploeg probeerde dan wel een overwicht te creëren maar dit lukte simpelweg niet. Het was dan ook wachten op de effectieve counter van Sunderland.

Die kwam in de 60 ^ste minuut. Invaller Chopra die de trekker mocht overhalen. De wedstrijd werd verloren 0-1. De ambiance echter fantastisch. Elke Fortuna fan moet dit gewoon een keertje meemaken. Vol stadion, veel sfeer en die mooie prachtige blauw en paarse kleuren van Aston Villa: fantastisch! Elk jaar weer wordt uw webbie positief verrast.

Na de wedstrijd dan toch ook maar naar de fanshop waar een shirtje van Engeland en Villa wordt gekocht. Voor even wordt niet gelet op de waarde van de Pond. Een blijvende herinnering van een mooi weekend. Met het nieuwe shirtje vol goede moed weer naar de Pub, the Aston Social club. Geen boze gezichten zoals je zou verwachten na een verloren wedstrijd. De Engelsen verwerken hun boosheid na een verloren wedstrijd anders dan in Nederland. Ik kan het niet omschrijven, men blijft gewoon trots op hun team. er worden geen spelers afgezeikt en hoewel de wedstrijd niet om aan te zien was werden de Villa spelers als helden besproken.

Voor elke voetballer is de Engelse Premier League dan ook het hoogst haalbare, Fortuna uiteraard daargelaten. We kwamen in gesprek met vele Villa fans, en de één vond het nog leuker dat wij er waren dan de andere. Het onvermijdelijke moment van de terugreis kwam dan ook weer akelig snel.

Terug in Tamworth de gebruikelijke rituelen voor ons Nederlandse mannen. Even wat deo spuiten, een nieuw shirtje aan en de zaterdagavond beleven zoals adat alleen maar kan in Engeland. Vele gezellige discotheken, mooie dames met weinig verhullende kledij. Veel bier en goede muziek. Engelsen kunnen als geen ander land goede muziek maken. Voor de meeste verloopt de avond zeer gezellig, een enkeling zoekt al vroeg zijn bedje op en moet overgeven.

Zondag 23 maart 2008:

Goed schiep de zondag als rustdag. na twee dagen drinken komt zo een rustdag precies op het juiste moment. De rust wordt echter ruw verstoord bij het ontbijt. Die vreselijke flesjes met Duist bier vinden weer gretig afrek en tussen de alcoholstoten door word er ook nog gegeten. Mijn keuze valt vandaag op scrumbled eggs. 2 a 3 eieren gemixt met wat melk en kloppen maar. Twee toastjes vergezellen het geel-witte goedje dat warempel ook nog een beetje smaakt.

Na het ontbijt de laatset inspectie van onze slaapkamer en voor het eerst krijgen we spijt voor de dame die de douche mag opruimen. Tering, wat een bende, snel de deur dichttrekken en de bus instappen. Echter ook de bus begint ernstige vormen van verwaarlozing te tonen. Strompelend over de lege kratten bier bereik ik echter mijn kaarttafeltje alwaar ik me tegoed doe aan een flesje fruitsap. Heerlijk!

De terugreis duurt echter fokking lang, zeker als we Pinda moeten afzetten in de buurt van Windson Castle. Onze busreis loopt enkele uren vertraging op door dit uitstapje en al snel wordt teruggevallen op de aloude remedie die tegen alles helpt: bier en harde muziek. In de bus is het dan ook al snel gezelling. Fortuna fan Sokkie weet de aandacht op hem te vestigen door constant in slaap te vallen, blikken bier te jatten van een ieder die hij ziet, het oproken van een tweetal pakjes peuken en de eeuwig durende eigenzinnigheid waarmee hij de reis beleeft. Zijn verhalen over Nederlandse vrouwen in de buurt van Roermond nu al legendarisch. Eveneens zijn bezoekjes aan de wc in de bus. Waar een ieder blij zou zijn met splash and dash, heeft Sokkie er geen enkele moeite mee om 10tallen minuten gebruik te maken van het urinoir.

Ondertussen maakt Sokkie zeker met een 5tal lads op zijn eigen typerende manier ruzie. Veelal over niks en ruzie is ook het verkeerde woord. Wat bier over elkaar schudden, wat hoofden tegen de ruit beuken; gewoon mannelijk gedrag. En mannen zitten er genoeg in deze bus. de lol kan dan ook niet op. Als we bij de Tunnel aan zijn gekomen dan toch even de opluchting dat Eindhoven en dus Sittard weer binnen bereik is. Frankrijk door en dan bij het eerste het beste Belgische tankstation de voorraad bier aanvullen tot Eindhoven.

Iedereen? Sokkie zou Sokkie niet zijn als hij zijn voorraad binnen een uur geledigd heeft en dus droogstaat. Haha, nu wordt het pas echt leuk…proost Sokkie.

De terugreis verloopt voorspoedig en om 22.00 uur kunnen we dan ook de trein pakken in Eindhoven. Uiteraard wordt er afscheid genomen van onze mede busgangers. We hebben er dit jaar wederom een aantal vrienden bij gekregen en de trip was weer meer dan geweldig!! Ondergetekende wenst Polle en Sikke als organisatie speciaal te bedanken. Het blijft toch altijd een kunststukje om een weekend weg goed in te plannen. De reis, het eten, het drinken, de bus, het hotel, de kaartjes….het is een heel geregel en niet alleen financieel bezien. grote klasse!

Dee terugreis van de trein van Eindhoven naar Sittard verloopt enigszins verward en chaotisch. De sneltrein wordt maar net gehaald en onze coupe wordt al snel omgebouwd tot een dranklokaal alwaar Sokkie aankomt zetten met zijn allerlaatste biervoorraad welke hij vergeten was mee te nemen in de bus als handbagage. Het graftakken bier vind scheutig aftrek en spuit al snel in het rond. Aiaiai, gelukkig geen conducteur. De arme man had het niet overleefd. Het weekendje Villa wordt in stijl afgesloten met wat onderlinge tikken. Station Sittard…..we zijn weer thuis!!!

Namens FortunaHome