Sparta – Fortuna Sittard. Een prachtig klassiek affiche. Twee van de oudste ploegen uit het betaald voetbal die elkaar treffen op het hoogste niveau. Nog wel, want bestuurders van de KNVB vinden dat maar niks en opteren voor een Beneliga waardoor traditieclubs als Sparta, Fortuna Sittard of Willem 2 naar het afvoerputje worden geredigeerd. Charleroi tegen Heerenveen is natuurlijk ook veel aanstekelijker. Sja.
Enfin, zo ver is het nog niet. Terug naar Sparta- Fortuna. De volksclub uit Spangen is stiekem een landelijk troetelkindje geworden. Met boegbeelden als Hugo Borst en de recent overleden nachtburgemeester Jules Deelder weet Sparta eigenlijk altijd wel sympathiek in de media over te komen. En laten we eerlijk zijn. Dat is terecht. Rotterdam in het algemeen en Sparta voorop zijn het toonbeeld van hoe voetbal beleving moet zijn. Gewoon een “wees welkom mentaliteit”, open vervoersregeling, vriendelijke stewards, wederzijds respect, prima prijzen en gewoon heel aardige supporters. Sparta verdient het om de troetelclub van Nederland te zijn.
Je zou in deze context bijna vergeten dat er ook gevoetbald moest worden. Bijna, want Fortuna Sittard heeft de punten keihard nodig om van de onderste 3 plekken weg te blijven. Sparta-uit zou op papier een mogelijkheid zijn om punten te pakken. Uiteindelijk werd het een verdiend punt. Lang hadden de geel-groenen zicht op de drie punten, maar uiteindelijk kwam Sparta een kleine twintig minuten voor tijd toch langszij: 1-1.
Omdat Dammers en Koselev bij de les waren, haalden de Sittardenaren de rust met 0-1. Na de pauze ging Sparta op zoek naar de gelijkmaker. Koselev redde prachtig en Harroui schoot hoog over waardoor de geelgroenen tot het uur standhielden. Daarna kreeg ook Fortuna weer wat kansjes, al moesten Diemers en Ciss vanuit een moeilijke hoek schieten, terwijl Damascan blijkbaar buitenspel stond toen hij een rebound binnenschoot.
Spartaan Mattheij dook vervolgens veel te vaak op in de zestien waar hij met name met corners met het hoofd levensgevaarlijk was en dus was het geen toeval dat hij uiteindelijk ook de 1-1 binnen kopte. Onze keeper leek hierbij niet helemaal foutloos te zijn. Enfin, het doelpunt was reden voor beide ploegen om voor de winst te gaan. Maar echte kansen op die zege kwamen er niet meer.
Al met al een terechte puntendeling na een vermakelijk en sportief duel. Beide ploegen is het gegund dat ze over enkele jaren nog steeds op het hoogste niveau tegen elkaar spelen. Voetbal is immers traditie, geen geldspel.
