Ondanks gelijkspel alles nog in eigen hand

Tranen liet Jorrit Smeets na afloop van de wedstrijd tegen PEC Zwolle (1-1) de vrije loop. Deze staan symbool voor de emoties die vrijkwamen na het teleurstellende gelijkspel tegen de degradatieconcurrent uit Overijssel. De late gelijkmaker via een uiteindelijk terecht gegeven penalty deed zeer, al geeft de strijdlust dat Fortuna in het tweede bedrijf liet zien, enigszins vertrouwen voor de toekomst. Anders dan de tranen van Smeets doen vermoeden, heeft Fortuna alles nog in eigen hand.

Het vuurwerk kwam van de tribunes, mede door een heerlijke actie van TGV. Dat er vrijdagavond veel op het spel stond was niet aan het eerste bedrijf af te zien. Misschien wel de kwalitatief meest beroerde eerste helft van dit Eredivisieseizoen kregen de tienduizend bezoekers voorgeschoteld. Het is dat PEC Zwolle er eveneens niet veel van bakte: de brilstand was een terechte ruststand.

Duidelijk is dat Fortunezen in de rust een aantal pepers in hun achterste geduwd hebben kregen. Hoogstaand was het voetbal niet; met meer passie en strijdlust drukte Fortuna de tegenstander echter wel langzaamaan tegen de muur. Een frommelgoal (1-0) door Engelsman Cox was het resultaat van dit pressievoetbal. Vervolgens zakte Fortuna weer langzaam in om proberen de minimale voorsprong te behouden. Dit lukte niet. Eerst gaf Ninaj op knullige wijze een hoekschop weg. Daarna hield Tekie zijn directe tegenstander in de zestien oliedom vast: penalty voor PEC. Koselev kon niet voorkomen dat ex-VVV’er Thy de gelijkmaker binnen jaste.

De teleurstelling was groot en is nog steeds voelbaar. Dit zijn op papier dé wedstrijden waarin Fortuna punten moet pakken om weg te komen uit de onderste regionen van Nederlands hoogste voetbaldivisie. In plaats daarvan lijkt Fortuna met gelijke spelen tegen Sparta (1-1), Emmen (0-0), VVV (0-0) en PEC (1-1) langzaam weg te zakken in het moeras dat uiteindelijk recht geeft op nacompetitievoetbal.

Dit in het achterhoofd houdend zorgt voor een bedrukte stemming in het Fortuna-kamp. Desondanks willen we ervoor waken dat wij – de twaalfde man – ons mee laten zuigen in het moeras der negativiteit. Schelden: natuurlijk, iedereen moet zo zijn frustratie kwijt. Fluiten: laat dat maar over aan NS-medewerkers op het perron.

Voor nu richten wij – net als de selectie – onze blik naar voren. Vrijdag wacht immers wederom een enorm belangrijke wedstrijd: FC Den Haag-away. Ben jij erbij? AAN’M!

Met dank aan huisfotograaf Leo Everard voor de foto’s.

 

 

 

Geef een reactie