Er zat een hooligan bij Pauw en Witteman. Speciaal voor de hooligan hadden ze de uitzending wat eerder opgenomen, want de hooligan kwam uit Rotterdam, en de studio stond in Amsterdam. Een – dat begrijpt u – levensbedreigende situatie. ‘We hebben de uitzending wat eerder opgenomen’, zeiden Pauw en Witteman daarom steeds omstebeurt, opdat wij, de kijkers, ons terdege realiseerden dat hier niet zomaar iemand zat. Hier zat een hooligan. Een echte, levende hooligan, met een glaasje water voor zijn neus.
Tegenover de hooligan zat Ahmed Marcouch van de PvdA, en naast hem zat Boris van der Ham van D66. Geen van beiden hooligans. Wat volgde was één van de meest wezenloze, dadaïstische, absurde discussies ooit vertoond op de Nederlandse televisie. Het grootste probleem was: niemand verstond elkaar.
Stelt u zich een Chinees voor die uitsluitend Chinees spreekt, aan één tafel met Gordon en een gespreksleider uit Oezbekistan, discussiërend over Amsterdamse humor op de nationale televisie. Zo ongeveer ging het hier. De hooligan trachtte in hooligantaal uit te leggen hoe hooligans ongeveer denken, maar Ahmed en Boris begrepen er uiteraard geen hol van. Marcouch was ‘pertinent tegen geweld’. Dat maakte de kloof al tamelijk onoverbrugbaar.
Ik heb erg weinig met hooliganisme. Op pad met mijn voetbalvrienden wil ik in extreme gevallen nog wel eens mijn middelvinger opsteken naar het uitvak of naar de scheids, foeterend met licht overslaande stem. Maar zodra er iemand enigszins boos begint terug te kijken, hol ik het liefst als eerste richting de snelweg. Ik ben pacifist, maar vooral een angsthaas. Dat is op zich geen ramp, want hooliganisme is heel erg jaren ’90. Het is meneer Marcouch en Van der Ham wellicht ontgaan, maar in het seizoen 2012/2013 werden precies 642 arrestaties verricht op 7,5 miljoen stadionbezoekers. Ik kom graag op Lowlands, maar daar worden in één weekend bijna evenveel mensen aangehouden als in een heel voetbalseizoen bij elkaar.
Dat is juist een bewijs dat de strenge veiligheidsmaatregelen effect hebben, zult u wellicht zeggen, en ooit had u daar een punt. Sinds de jaren ’90 is er veel verbeterd. De stadions zijn modern en veilig, er is veel meer controle. Stap voor stap werd het hooliganisme in de ban gedaan. (Ja, het ging recent mis rond Ajax-Celtic op de Dam, maar de geleerden zijn het nog steeds niet eens. Liep het uit de hand ondanks het politie-optreden, of was de politie hier juist de aanstichter?) Het punt in bredere zin is: de politiek en de politie leven nog steeds in de jaren ’90 . Ze begrijpen het verschil niet tussen een hooligan en een voetbalsupporter. Ze snappen de cultuur en de taal van de supporter niet.
Die is soms rebels en emotioneel en luidruchtig, maar dat maakt hem nog niet gevaarlijk en gewelddadig. Voetbalcultuur is jongerencultuur. Een puber begrijp je pas als je je enigszins verdiept in zijn leefwereld. Streng zijn is nodig soms, maar mep hem niet steeds met een wapenstok naar zijn kamer. De manier waarop normale voetbalsupporters worden behandeld als ze een uitwedstrijd bezoeken; ga eens kijken, beste Ahmed. Het is bij de beesten af . Zelfs u zou er agressief van worden.
En maar roepen dat het zo veel geld kost – en dat voetbalfans harder moeten worden gestraft. Discrimineren en criminaliseren mag niet, behalve als het om voetbalsupporters gaat. De politie-inzet rondom voetbalstadions staat in geen enkele verhouding meer tot de werkelijke problemen. Er is te weinig inzicht en veel te veel opgefoktheid. Zag dinsdag dat enorme peloton ME’ers werkloos toekijken bij Ajax-Barcelona, omdat er – hoe verrassend – geen vleugje risico te bekennen was. Preventie is nodig, dat snap ik ook wel, maar normalisatie nog veel meer.
Geloof het of niet: 0,000092 procent van alle mensen die in Nederland naar het voetbal gaan, werden afgelopen seizoen aangehouden, zo rekende de website In de Hekken uit op basis van de beschikbare gegevens. Om al deze bloeddorstige hooligans te kunnen bedwingen, zette de overheid daar 281.522 (!) politie-uren tegenover. Misschien moeten Ahmed Marcouch & co zich eens afvragen wie er hier nu werkelijk gek is.
Bron Column Sjoerd Mossou, Sport Algemeen Dagblad
