Fortuna Sittard vertolkt Harald’s levenslied.

Webmaster zijn van een in verval geraakte club is niet altijd even leuk. Sterker nog, in de laatste jaren komen de twijfels steeds vaker om er “maar eens mee te kappen” en weer gewoon supporter te worden. Soms zijn er echter sporadische momenten waarbij het belang van Fortunahome.com voor mij weer duidelijk is. Helaas is dit vaak in slechte tijden. Nu dus ook weer. Bij het verwerken van het buitengewoon treurige verlies van Harald heeft onder meer Fortunahome.com een bijdrage kunnen leveren. Het wegschrijven van Benjamin’s emoties op ons gastenboek, de bijzondere steunbetuigingen uit den lande, inclusief hartverwarmende reacties van onze rivalen uit Kerkrade en Maastricht, het kunnen doorverwijzen naar Fortuna-online en last but zeker not least het informeren van jullie via onze nieuwsberichten. Enkele voorbeelden waarbij ik gelukkig onze bijdrage herken en waar ik ook een beetje trots op ben.

Aanzienlijker trotser dan dat ben ik op onze Fortuna-familie. Wat heb ik afgelopen week verschrikkelijk veel mooie emoties gezien. Mede-fans die alles, maar dan ook alles ervoor over hadden om Harald een waardig afscheid te geven. Het opzoeken van de moeilijke gesprekken met bijvoorbeeld Thies of de ouders. Ga er maar eens aan staan! Ook de supportesgroeperingen die allen een andere achtergrond hebben, hebben hun principes allemaal laten vallen en steunden als 1 blok het afscheid van Harald. Fortuna-online, United, Sv Nao veure, CFS, Fortunahome en ook Sittard Youth waren er. En laten we eerlijk zijn. Ook de vereniging Fortuna Sittard blijkt uit mensen te bestaan. De medewerking van Fortuna aan het afscheid was warm. familiar. Zoals wij het zo graag willen zien. Fortuna Sittard is heden ten dage nog nooit zo’n geheel geweest. Dat dat ook maar eens gezegd mag worden!….

Dan de afscheidswedstrijd. Al rond de klok van 18.00 was het supportershome gevuld met meelevende supporters. Vele oude bekenden die Fortuna al een tijdje niet meer gevolgd hadden kwamen er om hun steun te betuigen. Ook de fans uit Geel en Genk. Rond de klok van 19.45 gingen ongeveer veertig fans het veld op voor het vuurwerk afscheid. Ik twijfelde nog of ik foto’s moest maken of dat ik een volledige minuut voor Harald moest klappen. Ik besloot voor het laatste. Het afscheid van Harald vond ik belangrijker dan mijn webmasterrol en met tranen in de ogen heb ik een voldane minuut gehad. Zo moet het zijn….

Ook de spelers zijn geroerd door het afscheid, de passie en de trots waarmee dit gebeurd. Na de wedstrijd bevestigen enkele spelers dat ze met tranen in de ogen de eerste secondes van de wedstrijd hebben gespeeld. Waar maak je dat nog mee? Met name Olondo, een echt gevoelsmens die op basis van gevoel in Sittard is gebleven, nam deze wedstrijd zeer serieus. hij wilde er zijn voor de fans. Na enkele minuten had hij de bal dan ook in het netje liggen. Nog mooier dan het doelpunt was zijn gebaar er na. Het hand op het hart. Heerlijk. mijn hart smolt in ieder geval. Wat een mooie passage van het Fortuna’s levenslied.

De wedstrijd “kakte” daarna in. Een wel zeer defensieve houding van fortuna hier mede debet aan. Als afgesproken zouden we in de 36e minuut onze steun aan Harald nogmaals betuigen door een applaus. Hoe ironischer kon het zijn dat net in die minuut, terwijl duizenden mensen hun respect toonden, de gelijkmaker viel? Harald was ook niet vies van een dosis ironie, dus misschien was dit wel voortbestemd. Diep in de tweede helft bleek echter dat Harald nog met ons meeleeft. Waarschijnlijk heeft die persoonlijk een Engel gemotiveerd om op de lat van Fortuna te gaan zitten om alle ballen tegen te houden. Deze aartsengel deed haar werk prima (balletje op de lat), maar ook Meul hielp mee om het doel verder schoon te houden….

Een gelijkspel was dan ook het meest haalbare, alhoewel Olondo een zuivere penalty werd onthouden en hij in blessuretijd alleen voor de keeper de moeilijke kans net niet kon verzilveren. Het was mooi geweest, zeker voor de club, maar voor Harald is een gelijkspel misschien wel representatiever. Voor en tegenspoed. Geluk en ongeluk. Hoop en zorg. Dat is het leven van een mens en dat is ook het leven van Fortuna Sittard. We zijn nu eenmaal geen sprookje met een happy end. We zijn een reality soap van een hechte familie. We zijn Fortuna Sittard… en daar hoort Harald voor altijd ook bij! Rust zacht lieve Harald..” je bent niet meer daar, waar je was, maar je bent altijd daar, waar wij zijn!”

Webmaster Kiprich