Het leven van een Fortunafan valt niet te vergelijken met een Barcelona, Ajax of Racing Genk fan. De toeschouwers van die clubs kunnen zich nog helemaal concentreren op het voetbal kijken en beleven en weten dat ze minimaal 2 van de 3 potjes zullen gaan winnen. Bij Fortuna Sittard lijkt elke supporter er nog minimaal 1 rol bij te hebben, die van vrijwilliger. De ene sleept met gasflessen, de andere verkoopt kaartjes, merchandise of loten, weer een andere speelt voor steward en een paar gekken doen ook nog zoiets als een website of radio maken. Bijna aandoenlijk om te zien en het heeft zeker ook haar charmes. Naast die charmes is er echter ook een andere wereld, die van veredeld amateurisme, de “net niet status” en de constante dreiging dat morgen er wel eens heel anders zou kunnen zien. Het leven van een Fortuna supporter kent altijd die twee gezichten, die van Hoop en Vrees.
Pak nu de thuiswedstrijd tegen Volendam. Een lekkere warme zaterdagmiddag in augustus. Het affiche: de nummer twee tegen de nummer drie van de juupliek. De context: Fortuna Sittard speelde twee degelijke eerste wedstrijden en verraste eigenlijk vriend en vijand. In de oefenwedstrijd tegen de palingboeren speelde we ze tamelijk eenvoudig van de mat. De Hoop (en zelfs verwachting) op een goed resultaat tegen Volendam dan ook duidelijk aanwezig. Dan toch weer de teleurstelling, te weinig mensen kochten een los kaartje aan de kasse (stuk of 800), een veredeld B elftal betrad het veld en de catering liet, ondanks de zeer vriendelijke service van de dames, weer eens na.
Dan toch weer onverwacht de 1-0. De eerste (en na later bleek ook de enige) goede aanval over de breedte en diepte van het veld belande bij de gretige Nepo. De snelheid en het gemak waarmee hij zijn tegenstander simpel passeerde en de bal knap langs de volendamse doelman schoot geeft hoop op een prachtige toekomst voor dit talent: 1-0. Dan het typische “uitvoetbal concept” van Fortuna Sittard. gegroepeerd op de verdediging leunen en gokken op een counter. Volendam werd met de minuut sterker en kreeg positieve energie door het vooruit voetballen. Dat het met een veel te simpele goal op 1-1 kwam deed de vrees onder het publiek weer oplaaien. Slecht uitverdedigen en te makkelijk een voorzet weggeven vervolgens de basis van de ellende. De kleinste speler van Fortuna Sittard -die ineens centraal stond- werd heel simpel weggekopt en de niet scherpe Kaya rekende erop dat de bal over beide spelers zou gaan. Drie fouten en de stand was (terecht) 1-1. Een ruststand tussen Hoop en Vrees.
Het bier was koud dit keer, maar nu konden we het broodje frikadel in de rust weer vergeten, het werd een hamburger zonder broodje (wel ene gratis omdat de frikadellen op waren). De vrijwilligers niets te na, maar als Fortuna Sittard geld wil verdienen aan catering dan zullen ze toch letterlijk en figuurlijk uit een ander vaatje moeten tappen. Dit is de derde thuiswedstrijd op rij dat het niet klopt. Laten we hopen dat dit allemaal leerervaringen zijn……
Dan de 2e helft. Wederom Hoop in de harten van de Fortunafans. Tamelijk gelukkig, maar daarmee niet onverdiend, komt Fortuna Sittard op 2-1 en speelt daarna een leuke 10 minuten. Dit omdat er collectief pressie voetbal werd gespeeld. Het aanwezige publiek zorgt voor de sfeer en stiekem wordt de stand van de teletekst al eens bekeken. Veel te voorbarig, want Volendam speelt het spelletje veel slimmer en ook beter en drukt Fortuna terug op eigen helft. Persoonlijke duels worden bijna allemaal verloren en het middenveld wordt compleet plat gewalst. Toch blijven hele grote kansen uit, maar een wel hele simpele corner zet de stand van 2-2 op het bord. Ik teken er op dat moment voor. Helaas. Dan breekt een horror-kwartier aan. Het stadion valt compleet stil als de scheidsrechter uit het niets een penalty en een rode kaart geeft. Zelfs geen boe geroep, niemand kan het simpelweg geloven. Kaya zal de bal dan toch wel gewoon pakken? Ook neen. he..achter..wij? Damm.
Het ongeloof is nog niet weg als ook onze linksback mag vertrekken van de zeer slecht leidende scheidsrechter. Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar op deze momenten denk ik soms met enige weemoed terug aan de tijd dat je deze mensen dan even kon corrigeren door ze een aansteker tegen de kop te gooien. Gelukkig blijft het bij die enkele gedachte. Mijn oren beginnen inmiddels te piepen van “hij is een hoerenjong” en “voetbalbond maffia”. De onmacht en frustratie druipt van de geel-groen geverfde trappen. Damm. We verliezen de pot en daarmee ook een beetje de hoop dat het goed komt met Fortuna Sittard.
Toch is dit niet terecht. het is ons lot dat wij tussen hoop en vrees in zullen moeten leven. Dat maakt ons anders dan een Fc Barcelona fan of een meeloop-fan van Ajax. Geen idee of, hoe en wanneer we dit stadium zullen ontstijgen, maar tot die tijd moeten we er maar mee moeten leren leven..we zullen het maar Cult noemen..een fijne zondag toegewenst aan alle klasbakken die vol emotie -en ondanks soms de kritiek en de teleurstelling- achter hun club blijven staan en werken!
webmaster Kiprich
Deze Fortunafan vierde zijn vrijgezellen dag op een wel heel bijzondere manier..een dagje Fortuna Sittard π
Een nieuw cafe werd uitgeprobeerd en ok bevonden! Irsh red op tap!
Fortuna sigaretten en euhm..waar is de aansteker nu π
geel-groen geverfde haren, duidelijk een voorbode van Hoop!
en daar zien we onze vrijgezel weer….
eem broodje frikandel in de rust π
vol goede moed terug naar de North stand voor de 2e helft
yep..met lekker koud bier
yesssssss..2-1..trots en hoop in onze harten!
feest op de North stand
The yellow-green army staat weer voor!
dan de terugval op en buiten het veld..frustratie zelfs
verbazing…..en ongeloof
Fortuna Sittard kwam gewoon te kort, was niet goed genoeg en verloor eigenlijk onnodig en heel, heel zuur deze pot….
ondanks de nederlaag blijven de clubkleuren altijd hangen!
dat krijg je ervan als je geen rondjes geeft π
en het bleef nog lang onrustig in de binnenstad..oh ja….een broode frikandel gaat voor een aantal sittardenaren vandaag ook niet lukken π