De laatste wedstrijd van het jaar 2011. De verre uitwedstrijd naar de best presterende club in de eerste divisie staart me vanaf de zelfgemaakte Fortuna kalender al enige weken intrigerend aan, alsof het wil zeggen: “ga…ga.. er gaat daar iets moois gebeuren”. Het gevoel verdwijnt niet en met de sterker wordende kerstverhalen over de drie wijzen die zich destijds met een dergelijk gevoel hebben laten verleiden om één ster te gaan volgen, zo besluiten drie andere wijze een dikke 2000 jaar later rond de klok van 15.00 hun sterren te gaan volgen…op weg naar het onbekende avontuur!
De start van de reis naar onze sterren is helaas een stuk minder idyllisch. Na exact 350 meter buiten Sittard te zijn gekomen staan we vast in een voor de vrijdagmiddag zo bekend fenomeen: de forenzen file. Alles en iedereen lijkt altijd op dat tijdstip in beweging en ja, er is dan altijd wel een vrachtwagenchauffeur die na 48 uur onafgebroken door europa heen getoerd te hebben, besluit een louping te proberen. Dit keer gelukte het een vrachtenwagen van 28 meter lang om dat kunst-stukje ter hoogte van het smalste puntje van Nederland te doen: tussen Susteren en Echt. Het gevolg: een verkeersinfarct van meer dan 20 km. De stress in onze auto neemt toe en dus wordt het tijd voor het versneld innemen van enkele medicinale stress-remmers, welke heden ten dage door het religieus klinkende “Palm” wordt gebotteld en verkocht. Het helpt. Na twee flesjes is de file minder en kan onze tocht naar het Noord-Oosten echt beginnen. Eerlijk is eerlijk, daarna is de weg geheel vrij en ik begin het speciale gevoel weer terug te krijgen dat er vandaag iets bijzonder staat te gebeuren.
Rond de klok 18.30 parkeert Patrick, hij is de chauffeur van vandaag, de bolide op de parkeerplaats van het moderne Zwolle stadion. Het stadion is van buiten niet echt heel mooi te noemen, maar het is wel afgebouwd en multifunctioneel. Ik kan het niet nalaten om op deze combi-dag dan ook een rondje te lopen om het stadion. Ik zie in het stadion een supporterscafé (inderdaad nog steeds Juup op tab), een groot casino (hé..dat waren ze in Sittard toch ook ooit van plan..pff..laat maar) en daarnaast een grote Wok die speciale menu’s heeft voor de Zwolle fans. Poe, onze gracht-frikadellen doen ineens rond het jaar nul aan. Ik dwing tegen mezelf te zeggen dat dit positief is, wij hebben nog ontwikkelmogelijkheden! Het stadion is dus modern en zo ook de organisatie. Bewakers, voorlichters, dames in rokjes die alles voor ons –vandaag zijn we persmensen- lijken te willen doen. Het kan niet op, deuren gaan open waar we normaal een stadionverbod voor krijgen en mijn walhalla gevoel begint te groeien. In de persruimte neem ik maar zitting naast iemand die voor de Stentor werkt en waar hij met zijn labtop al een verslag aan het schrijven is, daar ga ik met mijn smartphone proberen een stukje te schrijven op FH. Het mislukt (ik krijg die wifi-code maar niet goed ingeklopt). Uiteraard laat ik dat niet merken en ogenschijnlijk triomfantelijk sluit ik na enige minuten mijn quasi upload af. Ik besluit iets te gaan doen waar ik beter in ben: bier ontdekken. Al snel heb ik de ijskast met koude gratis Juup ontdekt. Zo hoort het leven van een persrat te zijn! Maar al snel roept het werk, we gaan ons installeren op de perstribune. Voor diegene die nu geen idee heeft waar ik het over heb of niet heeft geluisterd: radio Fortuna en Fortunahome hadden besloten een live verslag -van 2 uur lang!- te gaan doen vanuit het stadion via een internet streaming (“als de drie wijzen dat vroeger ook hadden gehad hadden ze wellicht hun route via google-maps kunnen doen ipv het volgen van een ster” schiet me zo maar te binnen).
Het is vies koud op de perstribune en het stadion is nog leeg. Patrick installeert zijn materiaal en doet dat buitengewoon handig. Ik hoef niks te doen en dat bevalt me prima. Ik besluit wederom mijn kwaliteiten als speurneus in te zetten en ik besluit nu een rondje in het stadion te maken. Een prachtig moderne (en verwarmde) zaal lacht me al vrij snel toe. Ik koop wat van die zwolse muntjes en met twee biertjes rijker ga ik terug de kou in. Patrick kan de versnapering prima gebruiken. Inmiddels zien we dat de Fortuna spelers zich aan het warmlopen zijn en we missen Ricksen. Een check op FH leert ons dat hij ziek is. De inmiddels rijk gevulde perstribune vraagt ons meteen wie onze bron is. Ik noem de nicknames van onze chat die dat hebben gezegd en ik zie gemixte reacties, het merendeel kijkt ons daarbij aan alsof we echt uit Palestina komen. Het zal me verder worst wezen. Ook onze eigen “favo-uit-duizend-en-éénÂ-nacht” Ben Dols zetelt zich schuin boven ons. Blijkbaar is een lekkere pint drinken op de perstribune niet helemaal gebruikelijk, want hij schatert het uit dat die nu snapt waar onze inspiratie vandaan komt. Ik besluit wijselijk mijn mond te houden en te glimlachen. Hoe krijg ik iemand uitgelegd dat het volgen van Fortuna Sittard soms ook een “helden daad” is waar een beetje “Gallische toverdrank” wonderen kan doen? We starten de live uitzending en Patrick en ik knallen er lekker in. Wie er ook vrij snel later in knalt zijn de supporters van Fortuna Sittard. De ware volgers van Fortuna Sittard en zoals later op RTL7 ook terecht wordt geroemd: de ware helden van dit Fortuna Sittard!
Links: De helden van Fortuna Sittard en rechts de lekker warme zaal in de catacomben van Zwolle!
Met nog een paar minuten voor de aftrap te gaan zitten er gevoelsmatig 7000 man in het stadion –dat verder veel lijkt op het stadion van mvv- waarbij Zwolle drie sfeervakken lijkt te hebben en..de wedstrijd met veel vuurwerk wordt begonnen. Dat belooft wat! Fortuna begint gewoon in haar favoriete (althans van WD) 4-3-3 opstelling en ik kan hem geen ongelijk geven. De enige kans om hier te winnen is ver van het eigen doel af te spelen en gokken op een off-day van Zwolle. Deze tactiek lijkt goed uit te pakken en de wedstrijd golft op en neer. Helaas. In de 9 e minuut gaat het mis op onze linkerback positie. De bal wordt vervolgens knap voorgezet en wonderschoon afgemaakt: 1-0. Alsof Goliath met zijn hamer ons vol achter in de nek raakt. De spelers van FSC trekken zich echter ogenschijnlijk niks aan van deze klap, maar ook zij stralen na een half uurtje spelen en een 3-0 achterstand niet meer uit dat ze deze Zwolse Goliath nog om gaan krijgen. Damn. De sfeer op radio Fortuna wordt wat hopelozer. Ik merk dat ik in herhaling begin te vervallen. Zwolle speelt ijzig rustig (saai zelfs) en scoort gewoon 3 goals uit 4 kansen. Wij krijgen 4 a 5 mogelijkheden en maken niks. Net als ik apathisch door de mic roep dat we blij mogen zijn met een 3-0 ruststand zien we een wonderschone aanval van Fortuna Sittard die prachtig wordt afgemaakt door Harry Gommans. Voor mij eerlijk gezegd de best spelende en renderende (want dat is top-voetbal!!) speler van Fortuna Sittard deze wedstrijd. 3-1!
In de rust babbelen we nog even met voorzitter Wil Meijers –altijd herkenbaar aan zijn glimlach en geel-groene sjaal- die de supporters oproept vooral ook naar de TOF avond te gaan komen. We zullen de boodschap van deze aartsengel (wat heb je vandaag toch met die kerst kippie) uiteraard doorgeven. Niet veel later komen onze 11 helden weer –ongewijzigd in de samenstelling- op het veld.
Indien, en ik zeg indien!, onze helden snel een “anschluBtreffer” kunnen maken dan is een klein mirakel misschien mogelijk. Zo begint Radio Fortuna in ieder geval aan haar prediking de 2 e helft. Goliath heeft echter ook niet stil gezeten en besluit al vrij snel een machtig mooie uithaal te doen met zijn fallische hamer: 4-1. Einde wedstrijd, bedankt en tot ziens. Finito. Dat is in ieder geval mijn gevoel en volgens mij ook het gevoel van de vele uitsupporters en thuissupporters. Beide groepen reageren uiteraard anders op deze stand. De Zwollenaren zetten een massaal: “wie niet springt is een Jood” (of mof?) in. Het ziet er leuk uit, maar de wave die daarna in het stadion wordt ingezet laten we toch echt wel smoren op de perstribune. Circusacts laten we graag over aan Poolse vrachtwagenchauffeurs. De Fortuna supporters zint het niks dat het hier zo roemloos dreigt onder te gaan en zet de tegen aanval in. Alle 50 kelen worden geschraapt en met een uiterste krachtinspanning weten ze de sfeer in het stadion weer minder euforisch te maken. Zachtjes neurie ik de liedjes van onze fans mee als ik niet “on air” ben. Hoe het namelijk ook zij, ik zal altijd en overal laten zien dat ik Fortuna Sittard supporter ben (vraag maar aan de Gats of Willem II supporters..hahaha).
Of het nu door de opbeurende songs komt of omdat Zwolle het wel gelooft, David De Fortunees, in dit scenario het trio “Voorn-Gommans-Scheelen” besluiten met een welgemikte “counter-attack” een prachtige tegenactie te plaatsen 4-2, of,zoals Trainer WD later zou zeggen, de gelijkmaker van de 2 e helft. Goliath doet het echter niks. Zwolle speelt de wedstrijd ijskoud uit om zich vervolgens tot winterkampioen te laten uitroepen middels een minutenlang durend vuurwerk. Mijn zegen hebben ze, maar boeien doet het me niet. We vervolgen, gewapend met onze perskaarten, onze weg naar de catacomben van het stadion en treffen daar Sjra aan die direct aangeeft dat hij “pissed” is en dat deze wedstrijd niet verloren hoefde te worden. Ik kan er niks aan doen, maar ik zie hem gewoon nog steeds staan op ons station in Sittard tussen die geel-zwarte fans met woorden van een zelfde strekking..maar dan voor die anderen. Enfin, de kerstdagen zijn er ook om te vergeven en zelf zal ik ook niet altijd even perfect zijn geweest. Ik beaam dus zijn gevoel, waarbij alle realiteit wel is dat Zwolle maar 30 minuten goed hoefde te voetballen om ons om te leggen. Simpel en terecht verloren dus.
Voorzitter Wil Meijers op Radio Fortuna en vuurwerk in Zwolle
Zwolle viert het winterkampioenschap
Op de persconferentie vindt ook Wim dat zijn ploeg vol vertrouwen en strijdbaar aan deze pot begon, maar dat het effectieve Zwolle gewoon een stap verder is dan het met vlagen aardig spelende Fortuna Sittard. Ook de trainer van Zwolle zegt alleen maar logische zaken (hij vond net als ik dat Zwolle te controlerend en saai heeft gespeeld) . Zo gaat deze laatste wedstrijd van dit jaar als een nachtkaars uit. In een regenachtig, koud en donker Noord Nederland rijden we vervolgens terug naar het warme Zuiden. In een plaatselijke mac blijkt dat ze daar niet gehoord hebben van het Fortuna Happy Meal menu (ja, maar in Sittard hebben ze dat wel, dus moeten jullie dat toch ook hebben?). Er dreigt even een file te onstaan achter ons die zich kan meten met die van de A2 eerder deze dag. Maar de pubers van de Mac laten zich niet provoceren door ons en blijven akelig cool. Zo is er geen lol aan en in stilte vervolgen we onze weg naar het Zuiden……
Ik blijf met de prangende vraag zitten waarom deze wedstrijd nu zo dwangmatig aanwezig was in mijn gedachten en op mijn kalender? Ik bedoel, Zwolle uit, “did that, done that”. Uiteraard speelt het avontuur van een unieke primeur van een live uitzending mee. In het bestaan van Fortuna Sittard is er namelijk nog niemand geweest die een –gratis- live verslag van twee uur van een uitwedstrijd heeft verzorgd. En natuurlijk, we zijn geen profs en het zal af en toe –letterlijk- met hakkelen en stotteren zijn geweest, maar we deden het toch maar mooi! Waar anderen dromend blijven miemeren over “zullen we dat eens gaan doen” of erger nog, zich een (anonieme) rol van “criticaster via het internet” toe eigent en dan ook nog denkt maar iets te betekenen te hebben, daar zijn enkele vrijwilligers, en vandaag waren wij dat, wel bereid die “extra mile” te zetten, de kop boven het maïsveld uit te steken en met de kop in de (gure) wind gewoon dingen belangeloos te DOEN.
En dat is blijkbaar mijn “hoger doel” van deze avond geweest, het inzicht –wederom- te verkrijgen dat sommige mensen wel iets Doen en anderen niet. Die eerste groep mensen, hoe klein en groot hun daden dan ook mogen zijn, zijn voor mij de ware helden, de sterren die mijn leven doen oplichten en het inzicht geven waar het leven om gaat: “beteken iets voor de ander!!” Dit stuk is dan ook een grote ode aan de vele tientallen, neen, honderden (ook overleden) Fortuna vrijwilligers die wel iets doen en die niet verwend worden met complimenten en soms zelf bedolven worden onder anoniem hoongelach en kritiek. Tegen deze mensen zou ik willen zeggen: “petje af, diepe buiging en groot, groot respect dat jullie dit doen!”. Bij deze dan ook mijn speciale dank aan Patrick die maximaal zijn best doet om van Radio Fortuna een groot succes te maken (je bent een kanjer!) en onze FH fotograaf Janko, die helemaal bezeten en met beperkte financiële middelen er prat op gaat om voor jullie op een koude decemberavond de volgende prachtige foto’s te maken..hulde keres..hulde!!
verslag Webmaster Kiprich, Foto’s Janko & Kiprich
Voor de Top 100 allertijden klikt u hier , uw MVP 11-12 stem kunt u zoals vertrouwd laten gelden door het sturen van een mail naar fortunahome@hotmail.com .
Iets voorbarig, wensen we u nu reeds een fijne Kerst.
Bron: www.fortunahome.com , webbie LINFORD en fotograaf JANKO KNOPS
