Jos Schoutrop, Fortuna Sittard-aanhanger en clubvrijwilliger in hart en nieren, is op 69-jarige leeftijd overleden.
Schoutrop was als vrijwilliger meer dan 10 jaar in diverse functies actief voor de club. Zijn carrière als vrijwilliger begon ruim tien jaar geleden, vlak na het overlijden van zijn vrouw. Fortuna werd zijn tweede familie. Jos begon destijds als chauffeur voor de Fortuna Sittard Academy, maar al snel nam hij met verve de taak van vervoerscoördinator op zich. Daarnaast was Jos jarenlang materiaalman van het eerste elftal en van diverse jeugdelftallen. De jeugdspelers noemden hem zonder uitzondering liefkozend ‘Opa Jos’.
Ondanks zijn broze gezondheid was Jos niet weg te slaan bij zijn favoriete club. “Ik ben niet geschikt voor achter de geraniums, laat mij maar lekker bij Fortuna”, was zijn standaard antwoord als hij weer eens het advies kreeg om het rustiger aan te gaan doen. Hij was in zijn jaren bij de club een steun en toeverlaat voor velen op wie altijd gerekend kon worden. Iedereen liep weg met Jos, van spelers tot bestuur en van trainers tot medewerkers.
Met Jos verliest de club een harde werker wiens leven vervlochten was met de club. In de praktijk was hij geen parttime vrijwilliger, maar een volwaardig fulltime medewerker. Zelfs op de dagen dat hij niet hoefde te werken ging hij op de club langs om onder het genot van een kop koffie even bij te praten met zijn collega’s. Op trainingsavonden was hij steevast te vinden in ‘zijn eigen’ hoekje in de kantine van het jeugdcomplex in Buchten.
De laatste wedstrijd die Jos bijwoonde was Fortuna Sittard – FC Utrecht. Op uitnodiging van het bestuur was hij als speciale gast aanwezig in Skybox 54. Daarvan heeft hij intens genoten. Helaas werd het voorgevoel van velen waarheid en bleek het zijn laatste bezoek aan zijn zo geliefde Fortuna.
Namens de club en de fans: Dankjewel voor alles Jos! Wij wensen de nabestaanden van Jos heel veel sterkte toe.
(Tekst loopt door onder de tweet)
We will always remember Jos with his never-fading smile. Rest in Peace 😢 https://t.co/TA4x00g5pc
— Işıtan Gün (@isitangun) September 11, 2018
In het tweede nummer van het Fortuna SC-magazine stelden we Schoutrop als vrijwilliger aan u voor door hem te interviewen. Het artikel dat door Monique Koeslag en Dieuwertje Mangeng geschreven is, leest u hier:
Achter de schermen bij: vrijwilliger Jos Schoutrop (65)
Soms ontmoet je vrijwilligers bij Fortuna Sittard die je van gezicht kent, maar waarvan je geen idee hebt wat ze daadwerkelijk doen voor de club. Zo’n persoon is Jos Schoutrop. Na ons interview hebben we alleen nog maar meer respect gekregen voor deze man met een heel groot hart voor Fortuna Sittard.
Jos Schoutrop, hoe en wanneer bent u bij Fortuna Sittard terechtgekomen?
“Na het overlijden van mijn vrouw sprak een oud-collega me aan. Hij adviseerde me om niet bij de pakken te gaan neer zitten. Hij vroeg dan of ik geen interesse had om bij Fortuna Sittard vrijwilligerswerk te doen. Concreet om het jeugdspelersbusje te rijden. Ik begon met één dag per week, maar al snel reed ik iedere dag. Een andere vrijwilliger ging met vakantie, waardoor ik ook zijn route overnam. Daarna vroeg Fred van Barneveld me om als begeleider van de E-jeugd op te treden. Zo werd mijn takenpakket steeds groter en breder. Sinds 2007 ben ik inmiddels aan de club verbonden en werk er wekelijks circa vijftig uur.”
Wat vindt u van de mentaliteit van jeugdspelers?
“Het is jammer dat bepaalde jeugdspelers veel voetballende kwaliteiten bezitten, maar door bepaald gedrag het eerste elftal niet zullen halen. Je weet dat ze een hele goede kunnen worden, maar helaas worden sommige jeugdspelers beïnvloed door bijvoorbeeld verkeerde vrienden.”
Heeft u zelf ook gevoetbald?
“Ja, in mijn jeugdjaren keepte ik bij Armada in Grevenbicht. Later stapte ik over naar het tweede elftal van VV Holtum.”
Welke werkzaamheden verricht u zoal?
“Voorheen deed ik meer de fysieke werkzaamheden voor het 1e en 2e elftal van Fortuna Sittard. Na mijn hartoperatie heb ik sinds juni een ander takenpakket. Nu verzorg ik voornamelijk het organisatorische gedeelte. Hierbij moet je denken aan: schriftelijk werk, coördinator van het vervoer bij de jeugd en supervisor van de teammanagers die de jeugdteams begeleiden. Zelf ik begeleid ik de B-jeugd (U-17) en verzorg ik samen met Ronald Ronken het jeugdplan. Ik verwelkom nieuwe (test)spelers en hun ouders en daarnaast rijd ik nog dagelijks zo’n 200 kilometer als chauffeur van het jeugdbusje, regel ik jeugdtoernooien in het buitenland en verricht de nodige hand- en spandiensten.”
Wat is uw mooiste herinnering aan Fortuna Sittard en heeft u hier nog een aandenken van?
“Mijn mooiste herinnering is de eerste keer dat ik mee mocht op trainingskamp naar Turkije in de winterstop, twee jaar geleden. Er hing een mooie ontspannen en familiaire sfeer en het was er warm voor de tijd van het jaar. Ik kwam thuis met een leren jas, vier pantalons, twee truien en acht flessen parfum. Deze waren verstopt tussen de ballen en het andere materiaal.”
Wat betekent Fortuna Sittard voor u?
“Alles, echt alles. Als je ziet hoeveel mensen met hun hele ziel en zaligheid bezig zijn om de club overeind te houden, dat zegt alles. Daarnaast heb ik veel eer en voldoening van mijn werk en bezoek ik nog steeds alle thuiswedstrijden van het eerste elftal en vele uitwedstrijden.”
