Jonkies Fortuna vernederen Roda JC

Fortuna Sittard duwt subsidie-club dieper in zorgen

Wanneer leeft een derby in je zelf? Wanneer voel je de spanning in je lijf, denk je aan de scenario’s dat je wint, de vreugde, het plezier, de paar tellen van onaards geluk? Of wanneer denk je aan de afgang, de collegae die je subtiel pesten, de vernederende stukken in de media? Zeer zeker niet om 14.30 uur op een zondagmiddag, maar wanneer dan wel?

Bij deze webmaster begon dat direct na de degradatie van Roda JC. Een prachtige dag voor het Limburgs voetbal in het algemeen en voor die van Fortuna Sittard in het bijzonder. Vanaf die dag leefde de derby in zeer veel harten in de mijnstreek. De opkomst van een dikke 8000 mensen –met een voor Sittardse begrippen ongekend complexe verkoop van kaartjes- bewees dat voetbal in Sittard nog steeds leeft. De emotie was echter te veel. Dik 12 jaar wachten doet wat met een mens en na de kansloze 0-2 gierden de frustraties door het stadion. Het was een fluitketel die na 12 jaar onvermijdelijk moest gaan koken. Jammer, maar so be it.

Met deze uitwedstrijd tegen Roda JC lagen de gevoelens en verwachtingen in Sittard echter wel ff net iets anders. De kans op een uitoverwinning door onze “minder voetballende ploeg” werd als zeer laag ingeschat. Roda Jc had daarnaast gewonnen van PSV Eindhoven , de combi regel werd dit jaar nog eens verzwaard door een (illegale?) ID bewijslast in te voeren, de vervelende winterkoude en hero Ricksen speelde in Glasgow. Allemaal redenen waarom het uitvak niet uitverkocht was. Een duidelijk signaal wederom van de fans, alleen koos men dit keer niet als reactie “vechten” (protesteren, ongenoegen laten zien), maar “vluchten” (wegblijven). Ik weet eerlijk gezegd niet welke pijnlijker is, maar ergens hadden de Westside ultras wel een punt met hun spandoek “12 jaar wachten voor een half uitvak?”

Niettemin kozen er bijna 600 Fortunezen wel voor om ondanks de prognoses, het weer en welke andere reden dan ook gewoon te gaan. Gewoon omdat Fortuna Sittard onze club is, gewoon omdat je altijd achter je club blijft staan en gewoon omdat je altijd een keer kunt winnen bij Roda JC. Gewoon omdat we een familieclub zijn en we de kameraden op en naast het veld blijven steunen. Altijd.

Terug naar waar deze wedstrijd eigenlijk begon. Op internet pakte de Fortuna SC lekker uit met dagelijks een preview op de wedstrijd. Veel werd er naar de historie terug gegrepen, maar een lichte steek onder water werd ook gesignaleerd, vooral op de Fan facebook pagina’s. Op vrijdag voor de wedstrijd waren er nog enkele “Fortuna feestjes” in de regio en op zondagochtend waren er de traditionele opwarmingsfeestjes. Zo was het beregezellig in het stationskwartier in Sittard waar een vijftigtal Fortunafans op vooral Engels en Belgisch bier de wedstrijdvoorbereiding aangingen. Een paar km verderop zaten een dikke honderd fans in Sanderbout op geheel eigen wijze hun wedstrijdvoorbeschouwing “te beleven”. Haha. Iets Noordelijker tenslotte zaten een vijftigtal Fortunezen in het Schotse Glasgow ook aan hun Ale’s en pints. Getooid in de uitshirts van Fortuna Sittard was het duidelijk dat zij ook vanuit de verre vreemde achter hun club zouden staan.

Wedstrijd voorbereidingen in Sanderbout, Glasgow en stationskwartier

Rond de klok van 12 uur begon de combi langzaam op te starten. Een tweetal helikopters vlogen boven het Fortuna stadion en een honderdtal politie agenten wachten de vrolijke Fortunafans bij de bussen op. De sfeer was verder gemoedelijk en de organisatie verliep zoals die moest zijn. Geen wanklank, geen rotzooi en een prima sfeer. Bus voor bus vertrok vervolgens richting Duitsland, op weg naar het bastion van Jos Som, naar het land van der carnevalwierts, het clowntrikke, het gajespark, de grootste verliesgevende circustent van Nederland en de stad die onder de grond meer waarde had dan boven de grond: op naar Roda-land.

In een gezapig tempo gaat de sliert van bussen naar Heerlen en omgeving. Vanaf Schinnen meldt zich ook Mobiele Eenheid. Het zorgt voor een hilarische sfeer in bus 7. Deze sfeer slaat ronduit om in hard lachen als de Roda rakkers de Fortuna bussen bekogelen met sneeuwballen. “morgen staat er vast in de krant dat er 3 Roda-rakkers gewond zijn geraakt tijdens de derby, ene met bevroren vingers en twee met de schouder uit de kom van het gooien” wordt er al snel gegrapt in de bus. Ach ja, het hoort erbij, het is D-Day en dan mag er best wat spanning zijn.

Veel te vroeg staan we dan in een leeg stadion. We zien de gemeente-ambtenaren in de skyboxen hun geleend geld omzetten in gratis drank en bitterballen, terwijl wij ons verwarmen door stoere verhalen over vroeger te vertellen, af en toe afgewisseld met het hardop uitspreken van een droom over vandaag. Tegen de klok van half drie is het stadion redelijk gevuld op de sponsortribune na. Een veeg teken voor onze Kerkaardse vrinden.

Tot grote hilariteit heeft Roda Jc besloten geel-groene slingers –met daar tussen in rood- op de tribunes te schieten. Hilarisch, het bevestigd het idee van een grote gesubsidieerde carnavalsclub. Overigens wel een club die geacht wordt ons vandaag van de mat af te spelen, een scenario waar vele Fortunezen ernstig rekening mee houden.

De aftrap. Roda Jc zakt tot onze verbazing in, in plaats van meteen vol druk te zetten. Ons middenveld knokt wat het waard is en aanvaller Seku heeft besloten vandaag geen seconde stil te staan. Heerlijk en aandoenlijk om te zien. De eerste minuten lijken we te overleven en op basis van wilskracht krijgen we een corner. Later blijkt dat hier op getraind is, maar op dat moment slaat de goal van Roel in als een complete verassing. Bam….. een Roda speler draait zich angstig op de lijn om (hahaha) en verdwijnt met bal en al over de lijn. 0-1. Het gejuich uit het uitvak moet door hart en ziel zijn gegaan en de spelers kregen er zichtbaar energie van. Wat een droom start!!!

In de eerste helft heeft Roda JC verder een licht overwicht, maar er is geen sprake van druk of grote uitgespeelde kansen. Natuurlijk kon er elk moment de 1-1 vallen, maar toch was het niet zoals menig Fortunees gevreesd had. De A-jeugd / jonkies hielden zich prima tegen de voetbal miljonairs van Roda jc. Het uitvak balanceerde constant tussen spanning (vrees voor de 1-1) en de vreugde van de voorsprong. In rap tempo rolden de liedjes door de circustent. Het thuispubliek bleef gekluisterd aan hun stoeltje, het geel-zwart gesponsord plastic vlagje onaangeroerd liggend latend.

Dan werd er echt historie geschreven. Vlak voor rust kreeg krijgt Fortuna Sittard namelijk een terechte penalty. Roel Janssen schiet hem beheerst links van de keeper in en maakt zijn tweede van de dag en dan komen zijn -en daarmee onze- 5 seconden van Fame. Hij loopt naar voren, het vingertje gaat naar de lippen om vervolgens in een prachtige run langs de Westside Ultras te rennen en hen ff te bevestigen dat er maar 1 club in Limburg is: Wij! Een standbeeld zou op zijn plaats zijn, maar wij hebben geen gemeente die miljoenen in de club blijft pompen en dus verstoot hij met deze actie alleen Nico Vanek van de 1e plaats op de ranglijst “historisch juichen”. Iets om trots op te zijn, want menig Limburgse kleuter zal met deze goal en actie worden groot getrokken, opdat we in 2030 hier nog op familiefeestjes en partijtjes van kunnen genieten.

I n de rust wordt een fanatieke Fortunafan plotseling afgevoerd uit het uitvak. Hartproblemen. Beer van een vent, maar tegen deze spanning is ook hij niet bestemd. Gelukkig blijkt later op de avond dat het wel weer redelijk gaat. Het typeert wel de spanning die er in het uitvak, en vast ook bij de thuisblijvers die aan de radio zitten gekluisterd, heerst. Kunnen we dit volhouden? Kunnen we de eerste stormloop die er nu vast zal komen doorstaan? Kunnen we die van Roda dan een buitengewoon vernederende nederlaag bezorgen? Kunnen we NEC helpen kampioen te worden en zo de kansen vergroten dat Roda in de financiële problemen komt? Het zou toch wat zijn ! We kunnen het eigenlijk nog steeds niet geloven.

De 2e helft begint meteen cruciaal. Kaya moet twee geweldige reddingen verrichten om “der anschlubtreffer” te voorkomen. Daarna lijkt het aanvalsspel van roda weer onder controle. Een groot compliment voor het middenveld van Fortuna Sittard, die onder leiding van uitblinker Elroy Pappot als levende golfbrekers dienen. Met heerlijke doch sportieve tackels wordt het kwaliteitsverschil te niet gedaan en de spelers van Roda vallen allemaal op en in de kolenrijke grond. Heerlijk om te zien, vooral als de frustratie op en rond het veld toeneemt.

Het uitvak besluit alvast wat zout in de wonden te strooien door “Roda failliet”, “er is maar 1 club in limburg” en “Schade Deutschland alles is vorbei” te zingen. Het mist zijn uitwerking niet. In combinatie met de 0-3 slaat de vlam in de pan en enkele tientallen Roda rakkers komen “gaar gecoked” verhaal halen. Tot grote hilariteit van de Fotunafans worden enkele va deze rakkers deskundig met de knuppel tot de orde geroepen, waarna de rodafans maar onderling gaan vechten. De ME krijgt een staande ovatie van het uitvak. De grijns op de gezichten van de ME spreekt boekdelen.

In de 88e minuut valt dan toch de 3-1, maar Roda jc gelooft er niet in. Eigenlijk geloofden ze er vanaf de eerste minuut niet in. Iets wat “die van Zitterd” al lang prima vinden. De veredelde A-jeugd van Fortuna Sittard heeft het seizoen gered. Niet met fraai voetbal, maar wel met inzet in de wedstrijden die er echt om gingen. Met VVV uit gelijk en Mvv en Roda jC uit winst mogen we ons stiekem ook wel virtueel kampioen van Limburg noemen. Eretitels die natuurlijk verbloemen dat voetballend deze ploeg nog onder gemiddeld is, maar geen Fortunees die daar nu in de “heat of the moment” aan denkt.

Feest, feest, feest daarentegen is het toverwoord. In rap tempo lopen enkele cafés rond de klok van 19.00 uur vol in Sittard. Luide muziek, veel sjaal gewapper en vreugdedansjes worden er gedaan tot diep in ochtend in Zitterd….. de voetbaljeugd van Sittard heeft de voetbal miljonairs van Roda vernederd…..en dat verdient niet alleen Respect met een Hoofdletter!!!!, het geeft ook hoop en perspectief op een betere toekomst!

webmaster Kiprich

(op persoonlijke titel)