Mijn naam is Gwen Kuijer, ik ben 20 jaar en woon in Beek. Ik studeer Fiscale Economie aan de Universiteit van Maastricht.
Op mijn negende ben ik begonnen met voetballen bij VV Caesar. Tot mijn vijftiende heb ik hier, in Beek, gevoetbald. Hierna ben ik naar RKTSV gegaan. Na een super eerste seizoen, waarin we kampioen werden en promoveerden, heb ik halverwege het tweede seizoen besloten te stoppen bij RKTSV. Ik kwam nadat ik terug was van mijn zomervakantie op de bank terecht en ik snapte zelf niet waarom. Tijdens de trainingen ging het op dat moment steeds super goed, waardoor ik iedere zaterdag weer hoopte op een basisplaatsje, maar die kwam er niet. Of ja, hij kwam er wel, maar toen was het eigenlijk al te laat en had ik voor mezelf al besloten dat ik zou stoppen. Ik had er echt geen plezier meer in. Toen heb ik dus besloten weer even terug te keren op het oude nest en het resterende deel van dat seizoen heb ik bij VV Caesar getraind. Het seizoen erna heb ik bij VV Bunde gespeeld omdat hier een aantal vriendinnetjes van mij voetbalden. Tijdens dat seizoen kwam ik er toch wel achter dat ik het voetballen op een hoger niveau toch wel heel erg miste en ben ik weer naar RKTSV gegaan. Het afgelopen seizoen bij RKTSV was natuurlijk een super seizoen. We werden weer kampioen, maar nu in de Topklasse, de hoogste amateurklasse. Dit zorgde natuurlijk voor een aantal leuke feestjes. Maar, toen kregen we niet zoveel steun als nu. Er stonden een aantal familieleden van de speelsters langs de lijn, maar verder hield het ook op. Het is echt geweldig om te zien hoe er elke thuiswedstrijd meer mensen langs de kant staan om ons te zien voetballen. En de feestjes en blijdschap na de wedstrijd maakt het allemaal nog veel leuker. Je ziet ook dat het op ons allemaal een hele positieve invloed heeft, we rennen namelijk toch wel een beetje harder van al dat geluid, de rook, het vuurwerk, de trommels etc. Daarom ben ik dus ook heel blij dat we nu bij Fortuna voetballen. Alles is toch wat professioneler en we krijgen nu ook veel meer het gevoel dat de dames ook belangrijk zijn. Na een slechte start zijn we inmiddels toch alweer wat geklommen richting de plek waar we thuis horen, de top 3. Een groot aandeel hebben de supporters hierin natuurlijk ook weer gehad.
Na de belangrijkste wedstrijd van het seizoen, namelijk aanstaande maandag tegen de supporters die geen schijn van kans hebben, is de winterstop aangebroken. Na de winterstop is het natuurlijk de bedoeling dat we gewoon weer verder gaan met punten pakken en nog meer plekken stijgen EN de beker winnen.
Vandaag stond Prinses Irene uit op het programma. Een tegenstander die ik nog ken van mijn eerste seizoen bij RKTSV in de eerste klasse. Toen hadden ze echt een knollenveld die nu inmiddels gelukkig vervangen is door een heel mooi kunstgrasveld. We hebben vandaag aan een punt voldoende om de volgende ronde van de KNVB beker te bereiken maar gaan natuurlijk voor de overwinning.
We begonnen redelijk goed aan deze wedstrijd. Het meeste balbezit was voor ons en we creëerden een aantal goeie kansen. Het was wel erg moeilijk voetballen tegen deze tegenstander en het was vanaf het begin al duidelijk dat ze het niet van goed voetbal moesten hebben. Ze speelden vooral erg fysiek, en met een scheidsrechter die tot Erelid van de club Prinses Irene is benoemd en dus niet gauw floot, was het erg moeilijk voetballen. Ik denk halverwege de eerste helft, kregen we een ingooi ongeveer in het midden aan de linkerkant van het veld. Loes gooide de bal naar mij, waarna vervolgens mijn directe tegenstander die bal een beetje verkeerde inschatte waardoor hij over haar heen viel en ik ermee vandoor kon. Ik zag Colette nog even rond de zestien staan maar bedacht toch dat het maar beter was om zelf te schieten. De bal belandde dan ook achter de keeper in het doel.
Hierna bleven wij druk zetten en dat resulteerde ongeveer 10 minuten na de eerste goal in de tweede. Een prachtige steekbal door de lucht van onze aanvoerster Vera werd door Shirley mooi afgemaakt. Hierna verslapten wij een beetje waardoor Prinses Irene wat beter in de wedstrijd kon komen. We werden wat meer achteruit gedrongen en Prinses Irene kreeg wat kansjes. Katja haalde een mooi schot nog mooier uit de kruising, maar helaas vlak voor rust, na een foutje in onze verdediging, viel de bal voor de voeten van een speelster van Prinses Irene die vervolgens vrij voor Katja kon inschieten, 1-2.
In de tweede helft begonnen we weer te slap. Passes kwamen niet aan en we werden niet echt meer gevaarlijk. Dit zorgde ervoor dat Prinses Irene in de loop van de tweede helft steeds meer vertrouwen kreeg, ze combineerden wat gemakkelijker. Dit resulteerde ook in een aantal goeie aanvallen via de zijkanten maar deze werden uiteindelijk niet gevaarlijk. Dus besloot Jannie, onze trainer, Nancy in het veld te brengen om snel die 1-3 te maken en daarmee de wedstrijd op slot te gooien. Amper een paar minuutjes stond Nancy in het veld, toen ze na een pass van Shirley knap met haar linkerbeen de 3-1 maakte.
Een slechte wedstrijd, maar wel een overwinning. En daar zijn we natuurlijk heel blij mee! Deze overwinning zorgt ervoor dat we ons plaatsen voor de volgende ronde van de beker, waarin we thuis ADO Den Haag treffen. Deze wedstrijd zal een hele zware worden en wordt gespeeld op 19 of 20 januari. Ik hoop dat er dan heel veel supporters aanwezig zullen zijn die ons naar de overwinning gaan schreeuwen, want die gaan we hard nodig hebben.
Supporters, bedankt voor jullie steun vandaag en alle andere wedstrijden die we deze eerste seizoenshelft gespeeld hebben! Tot ADO-thuis! 🙂
De eerstvolgende competitiewedstrijd duurt nog even voor de dames, maar als opwarmertje is er komende maandag een wedstrijdje tegen de fans. Op het terrein van SVM zal er om 19:30 afgetrapt worden. Natuurlijk is er ook support nodig om beide Fortunateams op het top van hun kunnen te laten presteren, wees erbij !
Bron: Gwen Kuijer voor FortunaHome, veldfoto’s van onze huisfotograaf Janko Knops .
